Graficzne i tabelaryczne wyświetlanie wyników dla deformacji, naprężeń i odkształceń pomaga określić bryłę gruntu. Aby to osiągnąć, skorzystaj ze specjalnych kryteriów filtrowania, które umożliwiają wybór określonych wyników.
Program na pewno cię nie zawiedzie. Jeśli chcesz graficznie ocenić wyniki w bryłach gruntu, dostępne są obiekty pomocnicze. Na przykład można zdefiniować płaszczyzny przycinania. Umożliwia to przeglądanie odpowiednich wyników na dowolnej płaszczyźnie bryły gruntu.
I nie tylko to. Wykorzystanie przekrojów wyników i brył przycinania ułatwia graficzną analizę brył gruntu.
Wiesz już, że grunt i konstrukcję można modelować i analizować w całym modelu. Oznacza to, że wyraźnie uwzględniono interakcję gleba-konstrukcja. Dostosowanie jednego elementu konstrukcyjnego prowadzi do natychmiastowego prawidłowego uwzględnienia w analizie i wynikach dla całego układu gruntu i konstrukcji.
Czy jesteś gotowy na ocenę? Skorzystaj z wykresów obliczeniowych, które pokazują rozkład określonego wyniku podczas obliczeń.
Przypisanie osi pionowej i poziomej wykresu obliczeniowego można dowolnie definiować. Umożliwia to np. wyświetlenie przebiegu osiadania określonego węzła w zależności od obciążenia.
Twoje dane są zawsze dokumentowane w wielojęzycznym raporcie. W każdej chwili możesz dostosować treść i zapisać ją jako szablon. W raporcie można również za pomocą kilku kliknięć umieścić grafiki, teksty, wzory MathML i dokumenty PDF.
Wprowadzenie i modelowanie bryły gruntowej bezpośrednio w programie RFEM. Modele materiałów gruntowych można łączyć ze wszystkimi popularnymi rozszerzeniami dla programu RFEM.
Umożliwia to łatwą analizę całych modeli z pełną prezentacją interakcji grunt-konstrukcja.
Wszystkie parametry wymagane do obliczeń są określane automatycznie na podstawie wprowadzonych danych materiałowych. Następnie program generuje krzywe naprężenie-odkształcenie dla każdego elementu ES.
Czy wiecie, że...? Uwarstwienie gruntu, pobrane z raportów o podłożu gruntowym w miejscach wychodni, można wprowadzić bezpośrednio do programu w postaci próbek gruntu. Przypisz badane materiały gruntowe wraz z ich właściwościami do warstw.
Za pomocą danych tabelarycznych i okna dialogowego edycji można zdefiniować próbkę. Można również określić poziom wód gruntowych w próbkach gruntu.
Bryły gruntu, które mają zostać przeanalizowane, są sumowane w masywach gruntu.
Próbki gruntu należy wykorzystać jako podstawę do zdefiniowania masywu gruntowego. W ten sposób program umożliwia generowanie masywu w sposób przyjazny dla użytkownika, w tym automatyczne określanie granic faz na podstawie danych z próbki, a także poziomu wód gruntowych i podpór powierzchni granicznej.
Masywy gruntowe umożliwiają określenie docelowego rozmiaru siatki ES niezależnie od ustawień globalnych dla reszty konstrukcji. Dzięki temu w całym modelu można uwzględnić różne wymagania dotyczące budynku i gruntu.
Czy chcesz modelować i analizować zachowanie bryły gruntowej? Aby to zapewnić, w programie RFEM zaimplementowano odpowiednie modele materiałowe. Można użyć zmodyfikowanego modelu Mohra-Coulomba z liniowo-sprężystym modelem idealnie plastycznym lub nieliniowo sprężystym modelem z edometryczną relacją naprężenie-odkształcenie. Kryterium graniczne, które opisuje przejście od obszaru sprężystości do obszaru płynięcia plastycznego, jest zdefiniowane według Mohra-Coulomba.
Proste definiowanie etapów budowy konstrukcji w RFEM wraz z wizualizacją
Dodawanie, usuwanie, modyfikowanie i reaktywacja elementów prętowych, powierzchniowych i bryłowych oraz ich właściwości (np. przeguby prętowe i liniowe, stopnie swobody dla podpór itp.)
Ręczna oraz automatyczna kombinatoryka obciążeń na poszczególnych etapach budowy konstrukcji (np. w celu uwzględnienia obciążeń montażowych, tymczasowych urządzeń dźwigowych itp.)
Uwzględnienie wpływów nieliniowych, takich jak uszkodzenie prętów rozciąganych lub nieliniowe zachowanie podpór
Uwzględnienie właściwości materiału (moduł sprężystości, współczynnik rozszerzalności cieplnej) w temperaturze roboczej (ustawienie domyślne) lub w temperaturze odniesienia (montaż) materiału
Uwzględnienie odkształcenia i odkształcenia parcia (efekt Bourdona)
Interakcja między konstrukcją nośną a systemem rurociągów
Zintegrowane w programie RFEM graficzne i numeryczne przedstawianie naprężeń i stopni wykorzystania
Obliczenia przy użyciu różnych przypadków obliczeniowych
Wysoka wydajność dzięki małej ilości danych początkowych
Elastyczność dzięki szczegółowym opcjom ustawień dla podstawy i zakresu obliczeń
Na podstawie wybranego modelu materiałowego i zawartych w nim warstw generowana jest lokalna macierz sztywności powierzchni w programie RFEM. Dostępne są następujące modele materiałowe:
ortotropowy
Izotropowy
Zdefiniowane przez użytkownika
Hybrydowy (dla kombinacji modeli materiałowych)
Możliwość zapisywania często używanych konstrukcji warstwowych w bazie danych
Wyznaczanie naprężeń podstawowych, ścinających i zastępczych
Oprócz naprężeń podstawowych jako wyniki dostępne są naprężenia wymagane zgodnie z DIN EN 1995-1-1 oraz interakcja między tymi naprężeniami.
Analiza naprężeń dla elementów konstrukcyjnych o dowolnym kształcie
Obliczanie naprężeń zastępczych według różnych metod:
Hipoteza energii odkształcenia (von Mises)
Hipoteza naprężeń stycznych (Tresca)
Hipoteza naprężenia normalnego (Rankine)
Hipoteza głównego odkształcenia (Bach)
Obliczanie poprzecznych naprężeń stycznych według Mindlina lub Kirchhoffa lub ustawień zdefiniowanych przez użytkownika
Obliczenia w stanie granicznym użytkowalności poprzez sprawdzanie przemieszczeń powierzchni
Odkształcenia graniczne określane przez użytkownika
Możliwość uwzględnienia połączenia wartw
Szczegółowe wyniki dla różnych składników naprężeń i stopni wykorzystania w tabelach i w grafice
Przedstawianie naprężeń dla każdej warstwy w modelu